Ko odlučuje o dodeli frekvencija?

Olivera Zekić

Rođena 1975. godine u Kraljevu.

U zvaničnoj biografiji navodi da je osnovnu školu i gimanziju završila u rodnom gradu. Na Fakultetu političkih nauka u Beogradu diplomirala je 2ooo. godine, sa prosečnom ocenom 9,68 i postala diplomirani politikolog za novinarstvo i informisanje.

„Diplomirani politikolog za novinarstvo i informisanje, sa višedecenijskim iskustvom u medijima i nevladinim organizacijama, a u poslednjih pet godina je nezavisni medijski konsultant“, navela je u biografiji kada je u julu 2015. izabrana za novu članicu Saveta Regulatornog tela za elektronske medije (REM), na mandat od pet godina.

Ističe da je od 1996. do 1999. bila novinarka i urednica u „Dnevnom telegrafu“. Nakon ubistva Slavka Ćuruvije i gašenja lista 1999. godine zaposlila se kao PR menadžerka u Ministarstvu za nauku i tehnologiju. Na tom mestu ostala je do 2001. Navodi da je u istom periodu (1999-2001) bila „angažovana u aktivnostima organizacije ‘Otpor’“, u Centru za političku analizu. Dodaje da je u periodu 2002-2003. radila u NGO FCSE iz Ciriha, na poslovima PR menadžera i urednika news sajta. Potom je, od 2003. do 2007, bila regionalni direktor, urednik news sajta, u Fondu za jugoistočnu Evropu. Nakon toga je, u periodu 2007-2008, bila koordinator projekta i PR menadžer projekta NVO Fraktal. Tokom 2008. i 2009. godine bila je glavna i odgovorna urednica novog izdanja dnevnog lista Borba. „Posle objavljivanje afere o Miladinu Kovačeviću, postala jedini glavni urednik kog je policija saslušavala zbog odbijanja da oda izvor informacije“, naglašava u biografiji.

Godinu dana kasnije otisnula se u političko-medijski konsalting u firmi IPC. Navela je da od 2010. do 2015. godine nema radnog angažovanja, da bi 2015. postala članica Saveta REM-a.

Prema pisanju „Danasa“, „u novinarstvu se pojavila u redakciji Dnevnog telegrafa (DT) 1996. kao studentkinja iz Kraljeva, poput mnogo mladih ljudi koji su hrlili u tabloidnu medijsku industriju na početku njenog procvata“. Više o njenoj biografiji pročitajte ovde.

Milorad Vukašinović

Rođen 1967. godine u Beranama.

Navodi da je diplomirani pravnik od 1991. godine, ali ne i na kom fakultetu je stekao to zvanje.

U zvaničnoj biografiji ističe da je novinarstvom počeo da se bavi „početkom devedesetih godina 20. veka objavljujući prve tekstove u studentskom listu ‘Indeks’ u Novom Sadu“.

Ističe da je karijeru televizijskog novinara otpočeo u RTS-TV Novi Sad, u kojoj je radio od 1992. do 2000. godine.

„Televizijskim novinarstvom bavi se od 1992. godine. U RTS — Televiziji Novi Sad radio je u Informativnom programu, gde je bio i pomoćnik glavnog i odgovornog urednika za Informativni program. Izveštavao je sa najznačajnijih političkih događaja u zemlji, a tokom 1993. i 1994. i sa ratom zahvaćenih područja u Republici Srpskoj Krajini (za potrebe RTS i Televizije Krajine). Od oktobra 1998. do februara 2000. godine obavljao je funkciju odgovornog urednika Programa ‘NS plus’. Odlukom tadašnjeg generalnog direktora RTS smenjen je sa ovog mesta 5. februara 2000, posle čega ubrzo napušta državnu televiziju“, naveo je u biografiji objavljenoj 2006. godine, u kojoj je dodao da je dobitnik Godišnje nagrade RTS 1998. za uređivanje Jutarnjeg programa Televizije Novi Sad.

Od oktobra 2000. bio je urednik i voditelj političkih emisija koje su emitovane na televizijama „Jesenjin”, „Melos” i „Most” u Novom Sadu, a od januara 2017. do danas je urednik emisije „Geopolitika“ na Novosadskoj televiziji. Više o njegovoj biografiji pročitajte ovde. 

Judita Popović

Judita Popović je rođena 1956. godine u Žitištu, a diplomirala je na Pravnom fakultetu u Novom Sadu 1979. godine.

U periodu od 1980. do 1984. godine, radila kao profesor u srednjoj školi, novinar na televiziji Novi Sad, pripravnik u Opštinskom sudu u Zrenjaninu. Izabrana je za sudiju Opštinskog suda u Zrenjaninu 1984. godine. Nakon deset godina, razrešena je sudijske funkcije na sopstveni zahtev i nakon toga se uključila u Advokatsku komoru Vojvodine.

Članica je Liberalno demokratske partije od 2007. godine. Prvi poslanički mandat dobila je na izborima od 11. maja 2008. godine, kada je bila članica u Radne grupe za prava deteta i članica u poslaničkim grupama prijateljstva: Bosna i Hercegovina, Mađarska, Hrvatska. Izabrana je za narodnu poslanicu i 2012.

Za članicu Saveta REM-a kandidovao je Odbor za kulturu i informisanje, na predlog poslaničke grupe LDP-LSV-SDA Sandžaka.

Povodom kandidature, rekla je da je u potpunosti kvalifikovana da radi u REM-u i da politički pritisci ne bi trebalo da imaju nikakav uticaj na njen rad, ako bude izabrana.

Dodala je da se “duže od 30 godina bavi pravom i da čita i tumači zakone, kao i da je svesna koliko je bitno za REM da se zaista njegovi članovi potrude da se zakon primenjuje”. Više o njenoj biografiji pročitajte ovde. 

Aleksandar Vitković

Aleksandar Vitković je rođen 1970. godine u Bačkoj Topoli. U biografiji navodi da je završio Poljoprivredni fakultet Univerziteta u Novom Sadu na smeru Ratarstva i povrtarstva 1996, a da je 1994. godine izabran za studenta generacije.

Do 2002. radio je kao agronom u poljoprivredi. Nakon toga se zaposlio u Radio Subotici. Kako kaže, radeći u redakciji koja je emitovala program na četiri jezika, stekao je odličan uvid u rad medija i značaj informisanja na manjinskim jezicima i informisanja građana u javnom interesu tokom rada. Navodi da je zbog procesa privatizacije morao da napusti ovo radno mesto 2007. 

Ističe da se bavio odnosima s javnošću i medijima u JKP “Parking” Subotica, a zatim da je bio zaposlen u Gradskoj upravi u Subotici. Navodi i da je pripremao priloge na mađarskom jeziku za RTV “Panon”, i da je bio spoljni saradnik Subotičkog mađarskog radija.

Za člana Saveta REM-a predložila ga je Koordinacija nacionalnih saveta nacionalnih manjina. Više o njegovoj biografiji pročitajte ovde. 

Višnja Aranđelović

Diplomirani je novinar Fakulteta političkih nauka u Beogradu, navodi Udruženje novinara Srbije.

„Profesionalnu karijeru započela je 2008. godine u ‘Politici’. Posebno je posvećena temama iz oblasti medija“, piše u biografiji.

Članica Uprave Udruženja novinara Srbije od 2017, a Komisije za žalbe Saveta za štampu od 2018. godine.

Novinarka je „Politike“.

U februaru 2020. Skupština Srbije izabrala ju je za članicu Regulatornog tela za elektronske medije (REM). Izabrana je iz reda kandidata koje predlažu udruženja izdavača elektronskih medija i udruženja novinara u Srbiji zajedničkim dogovorom. Više o njenoj biografiji pročitajte ovde. 

Aleksandra Janković

Rođena je 5. marta 1959. u Kragujevcu.

U zvaničnoj biografiji navodi da je osnovnu školu „Janko Veselinović“, a potom i jedanaestu beogradsku gimnaziju završila u Beogradu. Diplomirala je na Filozofskom fakultetu, Odeljenje za psihologiju, klinički smer.

Od 1987. do 1991 radila je kao voditeljka TV- emisije „Nedeljnik“, odgovarajući na pisma i pitanja dece, uz pružanje preporuka za vaspitno- obrazovni rad sa decom, namenjenih kako deci, tako i roditeljima i vaspitačima.

U periodu od 1987. do 1991. bila je saradnica u redakciji školskog i obrazovnog programa Televizije Beograd, učestvujući u planiranju, realizaciji i vođenju emisija „Nedeljnik“ i „Tribina“. Bila je saradnica i konsultantkinja za emisije „Krugovi života“ (redakcija naučnog programa Televizije Beograd), „Halo, direktore“ i „U snu san“ (redakcija zabavno – rekreativnog programa Televizije Beograd).

Godinu dana je radila i kao autorka i voditelj emisije „TV Apel“, prvog psihološkog savetovališta na televiziji (najpre na „OK kanalu“, a zatim na „Trećem kanalu“ TV Beograd).

Od 1988. do 2001. godine radila je kao klinička psihološkinja u Institutu za psihijatriju Univerzitetskog Kliničkog Centra u Beogradu (odeljenje za psihoze).

U svojoj biografiji ističe i da je bila i autorka i voditeljka TV emisije „Sabornik“, koja se bavila najrazličitijim aspektima religioznosti, vere i crkvene prakse SPC koja je emitovana od 2002. do 2007. godine.

Funkciju narodne poslanice ispred Srpskog pokreta obnove u Skupštini Srbije, obavljala je u dva saziva: od juna do oktobra 1993. i od 24. januara 1994. do 3. juna 1998. godine.

Takođe, bila je poslanica i od od 2008. do 2012. obavljala i to ispred Nove Srbije.

Nakon poslaničke karijere, zaposlila se kao klinička psihološkinja u Kliničkom Centru Srbije, gde je, kako navodi, osnovala Odsek za sprečavanje zlostavljanja na radu, kojim rukovodi od 2013. godine. Više o njenoj biografiji pročitajte ovde.

Radoje Kujović

Rođen je 1950. godine u Bijelom Polju. 

U zvaničnoj biografiji navodi da završio Višu pedagošku školu u Beogradu 1973. godine, a Defektološki fakultet (FASPER) 1979. godine.

Po završenom fakultetu, kako navodi, radio je kao specijalni pedagog, od 1983. godine u Gradskoj organizaciji gluvih Beograda, a od 2000. godine radi u Savezu gluvih i nagluvih Srbije, kao sekretar.

Dugo godina je obavljao funkciju predsednika Koordinacionog odbora invalidskih organizacija grada Beograda i svojim doprinosom značajno poboljšao informisanje osoba sa invaliditetom kroz elektronske medije, a posebno preko Gradskog javnog servisa Studija B.

Kao dugogodišnji poznavalac socijalne problematike osoba sa invaliditetom bio je angažovan od strane Ministarstva rada i socijalne politike u izradi: Zakona protiv diskriminacije osoba sa invaliditetom, Zakona o profesionalnoj rehabilitaciji i zapošljavanju osoba sa invaliditetom, Zakona o socijalnoj zaštititi RS i mnogih drugih zakona koji se tiču osoba sa invaliditetom (iz oblasti obrazovanja, zdravstvene zaštite, informisanja, sporta itd…). Više o njegovoj biografiji pročitajte ovde. 

Nemanja Tasić

Rođen je 1980. Godine u Novom Sadu.

Prema zvaničnoj biografiji, posle završene gimnazije studirao je i diplomirao na Fakultetu tehničkih nauka, a doktorirao je 2017. godine na Departmanu za industrijsko inženjerstvo i menadžment. Docent je na FTN i predaje predmete Inteligentno privređivanje i Efektivni menadžment performanse preduzeća, a njegova uža oblast interesovanja vezana je za projektovanje, reinženjering i unapređenje poslovnih procesa u proizvodnim i uslužnim sistemima.

Kako je pisala Cenzolovka, u svom izlaganju tokom predstavljanja članovima Odbora za kulturu i informisanje Narodne skupštine, 14. decembra, Tasić je rekao da će se, ukoliko bude izabran za člana Saveta Regulatora, fokusirati na inženjersko-tehničke aspekte koji se tiču rada REM-a prilikom razmatranja različitih zahteva za pružanje medijske usluge.

“Važno je uspostaviti tehničke i organizacione zahteve u pravilnicima za dodelu medijske usluge i razvijati mehanizme kontrole i provere kvaliteta pruženih usluga. S obzirom na to da se bavim projektovanjem procesa rada i organizacijom u poslovnim sistemima, moje znanje i iskustvo su na raspolaganju prilikom reinženjeringa postojećih i razvoja novih pravilnika“, rekao je tada Tasić. Više o njegovoj biografiji pročitajte ovde. 

Božidar Zečević

Rođen je 1948. godine u Beogradu.

Diplomirao je dramaturgiju na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju (sada Fakultet dramskih umetnosti) u Beogradu, kao i specijalističke filmske studije na Univerzitetu Južne Kalifornije u Los Anđelesu i na Univerzitetu Njujorka, a poslediplomske u Centru za mir i razvoj Univerziteta mira Ujedinjenih nacija u Beogradu.

Bio je upravnik Muzeja Jugoslovenske kinoteke. Član je Evropske filmske akademije, kao i Predsedništva Akademije filmske umetnosti i nauke Srbije i predsednik njenog Odbora za filmologiju i istoriju filma.

Poslednji godina jedan je od redovnih autora kolumni u mediju “Novi standard“, a Srpska pravoslavna crkva i njena uloga u društvu jedna je od čestih tema u njima. U jednoj od njih je, između ostalog, nedavno napisao “da će se kao član Saveta Regulatornog tela za elektronske medije založiti prvom sledećom prilikom za strože mere koje predviđaju zakon i taksativna regulativa elektronskih medija, naročito u pogledu sadržaja kojima na Srpsku pravoslavnu crkvu, koja okuplja preko 80 odsto stanovnika naše zemlje, uporno nasrće ovaj inostrani emiter (N1, prim. Istinomer). O televiziji N1 dalje je pisao: “Agresivni bezobrazluk (za koji nemam druge reči) već je odavno postao zaštitni znak ovog luksemburškog emitera, koji više ne bira reči u dnevnom pljuvanju po svemu što su duhovne i društvene vrednosti srpskog naroda.”

Zečević je, da podsetimo, prošle godine bio i jedan od 212 potpisnika pisma u kome se apeluje na državu i njene institucije “da zaustave donošenje zakona o istopolnim zajednicama”, a na najširu javnost i tradicionalne crkve da reaguju kako bi se, navodi se, odbranilo pravo „na slobodu i budućnost naroda“. Više o njegovoj biografiji pročitajte ovde. 

• Tekst je objavljen 27. decembra 2019. godine i ažuriran 29.7.2022. godine. 

Naslovna fotografija: Istinomer / Zoran Drekalović