U pojedinim medijima i na društvenim mrežama, aktuelan je novi pokušaj manipulisanja izjavom generalnog sekretara NATO-a Jensa Stoltenberga, a u kontekstu rata u Ukrajini.

Početak primene zakonske odredbe o obaveznom korišćenju rodno senzitivnog jezika, osim negodovanja dela javnosti, na mrežama je doneo i objave o novčanim kaznama koje, bez dodatnog konteksta, mogu pogrešno navesti na zaključak na koga se te kazne odnose.

Istinomer specijal - svakog meseca podsećamo na važne događaje, koji su zaboravljeni ili potisnuti, namerno ili slučajno. Analiziramo tri velike teme: nasilje, politiku i medije. Šta sve nije smelo da se desi?

Uprkos tezama sa društvenih mreža, epidemija variole vere 1972. godine nije „eksperiment” koji se desio samo u Jugoslaviji. Nasuprot teorijama zavere po kojima je virus velikih boginja izmišljen, stoji nemali broj dokumentovanog materijala, arhivske građe i svedoka koji su preživeli ovu izuzetno zaraznu i u velikom procentu smrtonosnu bolest.

Društvenim mrežama na našem govornom području kruže objave u kojima se, po poznatom antivakcinalnom narativu, insinuira da je upravo vakcinacija uzrok iznenadne smrti fudbalera crnogorske reprezentacije Matije Šarkića. Iako se u objavama ne precizira o kojem tipu imunizacije je reč, u prethodnom periodu se ovakav tim neosnovanih teza vezivao za vakcine protiv kovida-19.

Na društvenim mrežama se proširila objava sa video snimkom gde spisateljica Ilja Sandra Perlingieri iznosi nedokazane tvrdnje o „modifikaciji vremena”, „150 programa za kemtrejlse”, ali i čime nas navodno „truju” iz aviona. Američka Agencija za zaštitu životne sredine nije upoznata sa bilo kakvim ispuštanjem hemikalija ili bioloških agenasa u atmosferu, dok Američko ratno vazduhoplovstvo tvrdi da su teorije zavere o „kemtrejlsima” obmana, kao i da se radi o kontrejlsima (vodenoj pari) koji nisu štetni za ljude i prirodu.

Na društvenim mrežama se sve češće pojavljuju tvrdnje da se đaci u Nemačkoj podučavaju da gledaju na Rusiju kao na „čudovište“ i „okupatora“, te da bi je trebalo mrzeti. Međutim, detaljna analiza pokazuje da, osim izjava jedne proruske aktivistkinje — ne postoji nijedan relevantan dokaz koji bi podržao ove tvrdnje.

Iako su identiteti osoba srpske nacionalnosti koje su, zbog okršaja navijača uoči utakmice Srbija-Engleska, zvanično potvrđeni — društvenim mrežama u Srbiji se proširila fotografija sa netačnom tvrdnjom da su privedeni navijači zapravo Albanci. Reč je o dezinformaciji.

Rezolucija o genocidu u Srebrenici je usvojena u Ujedinjenim nacijama. Mediji i najviši državni zvaničnici dočekali su i ispratili glasanje u Generalnoj skupštini nizom manipulacija. Isti slučaj je sa svakim julom i obeležavanjem godišnjice genocida nad više od 8.000 bošnjačkih civila. Iz godine u godinu opstaju isti narativi - počinju sa tvrdnjama da je u Srebrenici bio zločin ali ne i genocid, da su zapravo streljani vojnici „zloglasne Armije BiH”, kao i da se „političkim” presudama međunarodnog suda „zloupotrebljavaju činjenice” i „ubija Srbija”. Sve se na kraju svede na to da su žrtve Srbi i predsednik Srbije, a optužbe i „žig genocidnog naroda” deo „paklenog plana” Zapada.

I pored straha beloruskog novinara, reditelja i aktiviste Andreja Gnjota da mu po povratku u Belorusiju prete progon, mučenje i smrt, Viši sud u Beogradu doneo je presudu da može biti izručen. Krši li Srbija ovom odlukom domaće propise i međunarodne konvencije? Ima li postupak za azil prednost u odnosu na postupak izručivanja? Na kojim primerima ekstradicije iz prošlosti smo već mogli da naučimo lekciju kako prolaze disidenti?